Noorwegen 2019

Vrijdag 24 Mei 2019, het afgelopen jaar is weer omgevlogen. We gaan voor de vierde keer naar Noorwegen. De camper ‘smorgens opgehaald, ingepakt en rond 15.00 uur koffie bij de kids. Tegen 16.00 de weg op naar ……….

In Duitsland veel files, voorbij Bremen waren we er al zat van. Onderweg bratwurst mit pommes, daarna een camping opgezocht (Hesedorf) en op tijd naar bed.

Op tijd uit de veren, kijken of we vandaag de boot in Kristiansand kunnen halen. In Duitsland weer de gebruikelijke ellende rond Hamburg. Eigenlijk niet veel zin om nog helemaal door te rijden naar Noord Denemarken, maar de reis loopt verder prima. Tegen 17.00 uur rijden we Hirtshals in. Er is nog plaats op de ferry en om 18.00 varen we. Het waait erg hard en de boot danst op de golven. Volgens iemand van de bemanning zou het niet harder moeten waaien, anders zou er niet gevaren worden, dit kan nog net. Het schip vaart een heel afwijkende koers om te hoge golfslag te vermijden. We komen dan ook drie kwartier later dan gepland in Kristiansand aan. Onderweg zijn veel mensen zeeziek (wij gelukkig niet), men loopt af en aan met kotszakjes.

We vinden op 10 minuten rijden van de aankomst een heel mooi plekje om te overnachten, het is inmiddels 22.00 uur.

Vanmorgen een luie start, ontbijt in het gras voor de camper. Kampeergedrag is hier niet toegestaan, dus we gaan picknicken. Rondje wandelen over de rotsen achter de parkeerplaats.

Tegen de middag toeristische route naar Mandel, 40 km verderop. Halverwege boodschappen doen en cappuccino bij een Italiaan. Score op de NoorwegenCappuccinoIndex-2019 (NCI) is een mager 5-je, te koud, te slap en geen stevigheid in het schuim. Jammer, zeker voor een Italiaan ver onder de maat.

In Mandel ons geïnstalleerd op de camping: Sjosander Feriesenter. Mooie ruime camping in een licht dennenbos aan de zee. Wandeling van 10 minuten naar het centrum van Mandel. Zoals overal in Noorwegen, het is leeg op straat, allemaal voor de TV? ‘Savonds nog een rondje gefietst. Bij zonsondergang een fotoshoot op het strand met oa de drone.

Vandaag een rust dag, beetje toeren in de omgeving. ‘s Morgens koffie met gebak in Mandel, dhr AR te R trakteerde ons vanwege zijn verjaardag op koffie en gebak bij https://smoi.no/ Top gebak, maar de cappuccino scoorde slechts een 6,5 op de Noorwegen Cappucino Index. Tekening in het schuim was perfect, maar te slap en ook niet echt op temperatuur. Jammer, er had meer in gezeten. Na deze traktatie op zoek naar de grootste houten kerk van Noorwegen. Blijkt deze voor de helft te zijn ingepakt wegens werkzaamheden.

Later in de middag een rondje gefietst, bergafwaarts gaat dat super snel, maar terug? Pfffff…. ‘s Avonds een Pizza gegeten, wederom in eetcafé Smoi. Smaakte geweldig, dus koken kunnen ze wel.

Na een korte strandwandeling, afscheid van AR. We komen elkaar vast nog wel weer een keer tegen deze vakantie.

Via binnenwegen naar Farsund en Listafyr, waar we de vuurtoren beklommen hebben. Omgeving doet wel wat denken aan de waddenkust. Alleen hier heb je bergen op de achtergrond. Boodschappen in Flekkefjord.

We nemen het pontje naar het eiland Hidra, smalle weggetjes en super mooie uitzichten. Wordt het mooiste eiland van de Nordics genoemd. Camping die aan het begin van het eiland staat aangegeven is nauwelijks te vinden. Uiteindelijk aangekomen is alles verlaten. Gebeld met de eigenaar die aangeeft dat we maar een plekje moeten zoeken. Fikkie stoken toegestaan. We zitten op 2 Km afstand van een dorpje met luxe vakantiehuizen, s avonds een bezoekje gebracht. Heel mooi, maar erg ongezellig, bijna geen mens te zien.

Na het opbreken rond 10.30 uur, hebben we nog een rondje over Hidra gereden. Ongeveer een uurtje rijden, deels over sintelwegen. Aan de westkant van het eiland het dorpje Kirkehamn bekeken.

Temperatuur is niet wat we gewend zijn in Noorwegen, maximaal 10 graden met veel wind. Komende dagen wordt er regen voorspelt.

Via weg nr 44 rijden we richting Egersund, een geweldig mooie route. Veel beekjes langs de weg en kale rotsen. Omdat het weer toch wat tegen valt, beslissen we om maar wat extra kilometers te maken. Via de 504 – E39 en 45 naar Hole. We maken de oversteek over het Lysefjord. De boot staat al klaar, 10 minuten in de rij en we kunnen oversteken. Een bekende omgeving, de brug over het fjord kennen we van een vorig bezoek. We komen uit op de Preikestolencamping. Helaas zit een beklimming er niet in….

Nog ff gebeld met AR, die zit ondertussen in Stavanger aan de vissoep, heeft hij goed voor elkaar.

Met een cappuccino (mager 6-je) in het camping restaurant, nemen we voor de tweede keer afscheid van A. Hij gaat de Preikestolen beklimmen, wij gaan richting het Noorden. De route 13 en 520 lopen voor het grootste deel langs rivieren en delen van een fjord. Halverwege de Route naar Røldal, zag je steeds meer besneeuwde bergtoppen. Onderweg af en toe regen en heel veel tunnels. In Røldal ons geïnstalleerd op de camping naast de plaatselijke staafkerk (13-de eeuw).

Onderweg een klein parkeer ongelukje, lamp van de fietsendrager in gruzels. Gelukkig biedt Ducttape uitkomst. Alles zit weer vast en de lampjes branden weer.

Rustig begonnen met de dag zoals dat hoort in de vakantie. Tegen 10.30 reden we weg richting….. eigenlijk nog geen idee waarheen. Eerste tussenstop was Odda, cappuccino op een terrasje, het was in de zon prima te doen. De koffie smaakte uitstekend, voor de eerste keer deze vakantie een dikke voldoende: 7,5 (https://m.facebook.com/kafepause/).

Na de koffie boodschappen doen voor het avondeten en weer de weg op. Omdat je toch een doel moet hebben, kozen we maar voor de stad Bergen. Daar zijn we al eens eerder geweest, maar het is een leuke stad. De moeite waard voor een tweede bezoekje. We wisten van ons vorige bezoek nog de plek om de bus vlakbij het centrum te parkeren. Dus op 10 minuten lopen en we zaten in Bryggen. In Bergen op de vismarkt een visje met bijbehoren gehad, de boodschappen blijven dus maar liggen tot morgen.

Helaas is er in Bergen geen fatsoenlijke camperplaats te vinden, dus voor de nacht wijken we uit naar Haukeland, 20 km te oosten van Bergen. Morgen verder naar het Noorden richting Floro.

De hele nacht regen en ook ‘s morgens bij vertrek regen. Tijdens de rit in de bergen overal nevel. De natuur kan er ook bij slecht weer mooi uitzien. Via de E39 en de 5 naar Florø, de meest westelijk gelegen stad in Noorwegen tussen Bergen en Alesund.

Volgens de boekjes is Florø een gezellig stadje met een leuke winkelstraat. Nou niet op zaterdagavond 19.00 uur. We kwamen terecht op een camping op een schiereilandje vlakbij Florø, erg mooi en veel ruimte, uitzicht op de zee. ‘s Middags en in de avond mooi weer, 11 graden.

Vandaag een mooie route naar Bremangerlandet, de “Lofoten van het Zuiden”. Onderweg genoten van koffie bij een wel heel bijzondere waterval.

In Bremanger vinden we een plekje in de jachthaven. Een paar campers en een Noors stel met een klein kind in een tentje, dapper hoor! Tussen de buien door nog ff gewandeld.

Vandaag droge dag, bij de plaatselijke Joker (buurtsuper), de overnachting betaald. Om 10.30 de veerboot van Oldeide naar Maloy. Het was prima weer om buiten op de boot te staan. Boodschappen in Maloy en koffie in Flatraket (waar halen ze die namen vandaan).

Meerdere keren schapen op de weg. Hier moet je uitkijken als je geen schaap voor het diner wilt. We rijden op een smalle weg naar de Westkaap van Noorwegen. Een prachtig uitzicht, maar het waaide verschrikkelijk, we moesten elkaar vasthouden om niet omver geblazen te worden. Koffie met Belgische wafels met ijs.

Van de Westkaap naar het nabij gelegen Ervik. Een kleine camping aan zee. Geweldige plek met met nog maar twee andere campers. Heerlijk gewandeld, mooi kerkje. ‘s Avonds nog een klimpartij met de Oostenrijkse buurman naar een oude bunker boven op de berg naast de camping. Een oude gang in de bunker leidde naar de andere kant vd berg met weer een prachtig uitzicht.

Voor vertrek nog even over het strand wandelen, afscheid van wat tot nu (7 juni) toe, het mooiste plekje van deze vakantie was. Vlak voor we wegrijden komt er een kudde nieuwsgierige schapen kijken. Helemaal niet bang, vooral de jonkies zijn erg nieuwsgierig.

Onderweg wisselen bewolking, regen en een waterig zonnetje elkaar af. De regen wint het meestal. We volgen de 620 en daarna de 61 naar de veerboot van Koparnes naar Arvik. We moesten een half uurtje wachten op de veerboot van 13.00 uur. Via de 654 op Gurskoy naar het eiland runde. De eilanden zijn hier allemaal met hele mooie spectaculaire bruggen met elkaar verbonden. Rond 13.30 op de camping aan de Noordzijde van Runde aangekomen. Inmiddels was het droog en hebben we de regen die dag ook niet meer gezien.

Op de camping hebben weer eens uitzicht op zee. Een meeuw zit te broeden op nog geen 10 meter afstand van onze bus. We krijgen het advies om tegen 21.00 uur op de rotsen te zijn waar de papegaaiduikers terugkomen van zee om hun vrouwtjes/mannetjes af te lossen op het nest. We vertrekken na het eten rond 19.00 uur naar de rotsen. Het is een erg mooi glooiend landschap, aan de andere zijde van het eiland zijn de steile rotsen waar wel honderdduizend!! papegaaiduikers verblijven. Een geweldig gezicht om al die vogels te zien zweven boven de zee. Helaas konden we niet erg dichtbij de vogels komen. Verrekijker en telelens maken dat deels goed. De boottocht naar de rotsen ging die avond niet vanwege de harde en ongunstige wind.

Tot slot die avond nog een mooie zonsondergang. Topdag!!

De mooiste stad van Noorwegen, we zijn er al eerder geweest,maar we slaan deze mogelijkheid niet over. Tegen 13.30 uur waren we in Ålesund. Er is een camperplaats aan de Noordzijde van het centrum. Met wederom uitzicht op zee. Gelukkig was er nog een plekje, het kan er erg druk zijn. Gewoon per uur parkeergeld betalen en je hebt een plek met elektriciteit en toilet/douche toegang, all in. Gelukkig zijn de parkeertarieven veel lager dan in NL anders zou deze plek onbetaalbaar zijn. Omgerekend betalen we hier ongeveer 30 euro voor 24 uur.

Een rondje lopen in de stad, er lagen twee enorme cruise schepen en overal toeristen die in grote groepen rondliepen. Lauwe cappuccino van een verveelde ober voor ruim 10 euro. Gauw maar weer naar de camper.

‘s Avonds fish & chips bij “probably the best Fish and Chips in the world”, zoals ze zich zelf noemen. En gelijk hebben ze!! Neem gerust een medium portie. De large is to large. Het sluitstuk van de avond was de beklimming van de 418 treden van de Aksla, de berg direct tegen de stad aan waarvandaan je een fantastisch gezicht hebt op probably The best city in Norway. Toch maar ff vanaf zee foto’s gemaakt van Ålesund met de drone. Te mooi om te laten lopen.

Voordat we vertrokken, nog even een rondje gelopen door het centrum van Ålesund en met onze Noorse buren gekletst.

Als je in Ålesund bent, moet je ook naar de Atlantic Road oftewel de Atlanterhavsveien zoals de Noren het zelf noemen. Het is wel weer drie uren rijden, maar zeer de moeite waard. Ook deze plek in Noorwegen hebben we al eerder bezocht, maar toch….

Via de E39 naar het noorden en met de boot naar Molde. De Atlantic Road begint niet bij Vevang zoals wij dachten, maar bij het plaatsje Bud (whats in a name). Het was een super mooie dag, blauwe lucht met af en toe witte wolkjes. De kust daar in Noorwegen is bezaaid met kleine en grote eilandjes. Van Bud naar Vevang lijkt het alsof je op een groot Waddeneiland bent, alleen dan een tikkeltje anders.

Vanaf Vevang begint het echte werk. Een aantal grote bruggen verbinden de eilandjes. Veel parkeerplaatsen waar je op zou kunnen overnachten met een camper, althans dat dachten wij en hadden het zo gepland. Echter we hadden buiten James Bond gerekend! Uitgerekend vandaag wilde hij daar zijn nieuwe speelfilm opnemen. Alle parkeerplaatsen waren afgezet. Overal bewaking, doorrijden aub. Dat feest ging dus niet door, geen overnachting op de Atlanterhavsfeien dit keer.

Dan maar doorgereden en aan de Noord kant een camping gezocht. We kwamen terecht op Lyso. Een klein schiereiland met camping 9 km van de grote weg. Het was er mooi en zeer rustig, aan alle kanten uitzicht op zee. In de verte zagen we de helikopter van James Bond uren boven de bruggen van de Atlantic Road vliegen. Benieuwd naar de film, gaan we zeker kijken. Wellicht zien we onszelf nog in de camper voorbijrijden in de film.

‘s Avonds de BBQ maar eens uitgeprobeerd met verse zalm. Het was toen nog boven de 20 graden, midden op de dag zelfs warmer dan 25. Eindelijk eens echt zomer in Noorwegen. Na het eten de voetbalwedstrijd van Oranje tegen Engeland. De verlenging laten lopen voor het toetje die avond, de mooiste zonsondergang die we ooit gezien hebben. Van 22.00 uur tot ver na middernacht was het een giga mooi kleurenspel. Uiteraard foto’s met de drone gemaakt, spectaculair de reflectie van dat licht op het zeewater.

Je hebt van die dagen dat je al blij bent als de ruitenwissers van standje 2 naar 1 kunnen. Vandaag was zo’n dag. ‘s Nachts begon het te regenen en tot ver in de middag bleef het doorgaan. Voor ons reden om er maar weer eens een reisdagje tegen aan te gooien. Terug over de bruggen van de Atlantic Road. James Bond was in geen velden of wegen meer te bekennen. Het regent immers nooit in die films! Bij het bezoekerscentrum hadden ze mijn maatje t-shirt opnieuw niet op voorraad (net als 3 jaar geleden).

Via de 64 en de E39 naar de 70, een hele mooie route. De 70 leidde door een akkerbouwgebied tussen de bergen. Een vlak gedeelte langs de woest stromende rivier met aan weerzijden hoge bergen met veel sneeuwtoppen. Boodschappen gedaan in Oppdal.

Na Oppdal hebben we de E6 genomen naar het zuiden. Camping in Dolholen, het is de bedoeling om morgen de 27 route te rijden, schijnt weer een toppertje te zijn. Inclusief een goede weersverwachting.

Na het avondeten de wasmachine op de camping aan het werk gezet en de omgeving verkend. In de bossen alleen de keutels van elanden gevonden, die beesten laten zichzelf tot op heden niet aan ons zien. In deze omgeving erg veel mos tussen de bomen, soms zo dicht op elkaar dat het lijkt of er sneeuw ligt.

Vandaag de route 27 gereden door het Rondane Nasjonalpark. Een heel erg mooi gebied, compleet nieuw voor ons. Veel wild water, vergezichten met overal bergtoppen, deels nog met sneeuw.

Aan het einde van de 27, even van de route afgeweken voor een bezoekje aan Ringebu. Winkelen en aldaar de staafkerk (Stavkirke) bekeken. Er was net een trouwerij in voorbereiding, dus daar konden we nog ff van meegenieten 😉

Na de uitgebreide stop in Ringebu, zijn we weer naar het Noorden gereden, de E6 en vervolgens de 15. Vlak voor Vågåmo vonden we een camping aan de rivier, die inmiddels behoorlijk buiten zijn oevers is getreden, een deel van de camping staat onder water. Het wordt vannacht wachtdienst lopen om te voorkomen dat we moeten varen met de bus.

Vandaag twee routes gereden door de nationale parken: Breheimen en Jotunheimen. De bekende route 55 en vervolgens halverwege afslaand, de minder bekende 302. Deze laatste is een zeer smalle weg, bij tegenliggers is het passen en meten. Voertuigen langer dan 10 meter niet toegestaan. Wat een ruige omgeving. Allemaal zonder bomen, het grootste deel boven de 1ooo meter. De foto’s spreken verder voor zich.

Voor de verandering vandaag eerst maar eens een stevige wandeling. Twee uurtjes lopen langs de snel stromende rivier vlakbij de camping. Deze rivier wordt gevoed door een aantal mooie watervallen, oa de Hjellevossen en de Avfalsfossen. Ons doel is om bij beide langs te gaan. Het is een erg mooie tocht, overal bloeiende planten. Het weer is goed, af en toe een paar spatten regen, maar in het geheel geen moppers.

Na de wandeling langs de watervallen gaan we weer op stap met de bus. We hebben besloten om de Aurlandsvegen, de oude route tussen Aurland en Laerdal te gaan rijden. Voor ons al de derde keer, maar wat maakt het uit, het is daar boven in de bergen genieten. Het alternatief voor deze weg is de ruim 20 km lange tunnel tussen Aurland en Laerdal. Die rijd je in een kwartiertje. De oude weg kost je minimaal 2 uur rijden, maar brengt veel meer fun.

Onderweg veel tegemoetkomend verkeer, af en toe passen en meten om elkaar te passeren. Je komt hier opvallend vaak Tesla’s tegen. Die Noren hebben het wat dat betreft goed voor elkaar. Hier ook veel schapen en geiten die de wegen gebruiken als speelterrein.

Na de bergroute geen zin om nog verder te rijden. We nemen de camping in Aurland (Lunde Camping), waar we ook al eens eerder overnacht hebben.

‘s Avonds nog even naar Aurland gelopen, vanaf de camping een klein half uurtje. Mooi licht op de bergen achter het dorp. Balen dat ik mijn camera niet heb meegenomen. Dan maar met de Iphone (net als alle foto’s op deze blog).

Een zomerse dag, `s morgens ontbijt in het zonnetje met een strak blauwe lucht. De warmste dag tot nu toe.

Na de boodschappen in Aurland een cappuccino waar je u tegen zegt. Een 7,5 op de NCI-2019, prima smaak en temperatuur, top koffie! We hebben het al een aantal dagen niet meer geprobeerd. Koffie buiten de deur is in Noorwegen een loterij waar je bijna nooit wint. Maar vandaag was het dus raak, we speelden een beetje vals, want de Marianne Bakeri in Aurland hadden we al eens eerder bezocht een paar jaar geleden. We konden ons de koffie nog herinneren!

Na de koffie, de 50 naar het zuiden. Erg mooie omgeving met hier en daar sneeuw en bergmeren gedeeltelijk nog met ijs bedekt. Opvallend veel tunnels, daar zijn wij niet echt fan van, maar ja die Noren willen blijkbaar op tijd op hun werk zijn. Midden op de bergroute een wegafzetting voor asfalteringswerkzaamheden. Het verkeer werd via een weghelft geleid, met voorop een auto die de kolonne begeleidde langs de asfalteringsmachines.

Omdat het zulk mooi weer was, zijn we tegen 14.00 uur gestopt aan het einde van de 50 bij het plaatsje Hovet, op camping Birkelund. Prima vertoeven hier. Middag wandeling naar een eilandje achter de camping. Mooi beschermd natuurgebied. Tegen de avond meer bewolking, voorbode voor een dagje regen morgen? Na het eten nog een eindje fietsen en tegen 22.30 uur op jacht naar een paar mooie foto’s van de ondergaande zon.

Zoals voorspeld, de hele dag regen. We hebben daarom maar besloten om een dagje te gaan rijden naar het zuiden. We zakken langzamerhand af richting huis, ook al hebben we nog een dikke week te gaan. Zonnen in Denemarken is ook niet verkeerd.

Via de 40, 37 en de E134 naar Seljord gereden. Onderweg weer het super mooie landschap van Noorwegen. Van de sneeuw was niet veel meer te zien, daarvoor is het hier iets te laag. Maar nog voldoende voor een potje sneeuwballen gooien. In de bergen bij Uvdal was het erg mistig, trok later ook al snel weer op, maar het landschap ziet er toch totaal anders uit met dit weer. Bij Sauland een oude houtzaagmolen bekeken. Helaas alleen van de buitenkant. Een mooie stroomversnelling naast de molen zorgde in vroeger tijden voor de aandrijving van de zaaginstallatie. Ondanks dat het wat licht regende toch nog even met de drone gevlogen, mooie beelden van het rode gebouw bij de stroomversnelling. Bij Flatdal een oud kerkje bekeken en uiteraard ook hier de nodige foto’s gemaakt.

In Seljord een camping gevonden, we staan aan het water. Erg grote camping met vooral stacaravans, maar vrijwel allemaal nog leeg. De vakantieperiode is hier duidelijk nog niet begonnen.

Toen we vanmorgen vertrokken, begon het te regenen. Goed besluit dus om maar verder af te zakken naar het zuiden. We gaan naar Denemarken.

Via de 41 doorkruisen we Telemarken, een erg mooi en groen gebied. Grootste deel loopt deze weg via de oevers van het Nisser meer. Onderweg nog wat sightseeing en een paar koppen koffie.

Rond 13.30 uur stonden we in Kristiansand in de rij voor een kaartje voor de boot naar Denemarken. Niet gereserveerd dus een gokje of er nog plaats was. “Geen reservering? Nou ga daar maar staan, op de reserve bank”. Na een uurtje wachten het verlossende woord: we mochten mee. Als een van de laatste auto’s aan boord en vrijwel onmiddelijk vertrok deze (14.45). In Kristiansand was het inmiddels prima zonnig weer, beetje bewolking.

In Denemarken Naar de camping in Hirtshals, leuke grote camping vlakbij de vuurtoren. Mooie omgeving voor een avondwandeling. Net toen we weg wilden begon het te stortregenen zoals we in Noorwegen nog niet gehad hadden de afgelopen weken ;-( Na een hevige stortbui was het over en scheen de zon. Mooie wandeling gemaakt en later genoten van zonsondergang.

Lekker ontbijten in de zon, heerlijk weer. Tegen 10 uur stappen we weer in de bus. Vandaag geen lange tocht, genieten van het weer. Eerste reisdoel is het wandelende duin met de mooie vervallen vuurtoren bij Løkken, de Rubjerg Knude Fyr. Deze vuurtoren staat midden in een grote zandduin. De Denen hebben de moed opgegeven en laten de natuur zijn gang gaan. Het duin en de zee rukken per jaar 2 meter op. Men verwacht dat de vuurtoren binnen enkele jaren zal worden verzwolgen door de zee. Een indrukwekkend gezicht die grote zandduinen. Heeft wel iets van Dune du Pilat bij Bordeaux in Frankrijk.

In Løkken een wandeling langs het strand, in deze omgeving een zeer populaire badplaats. Schitterend uitzicht met hele mooie wolken luchten. Na een uurtje lopen een kop koffie gescoord op een terrasje (1 bankje). Daarna nog een half uurtje zuidwaarts gereden. We zitten op een camping in de duinen bij Fjerritslev. Hele mooie plek met zicht op zee. Tijdens het eten een stevig bui, maar verder de hele dag droog. ‘s Avonds nog een stevige wandeling langs het kiezelstrand. Mooie zonsondergang.

Eigenlijk was de camping te mooi op weer weg te gaan. Erg leuk plekje, maar na de koffie begint het weer te kriebelen, we willen verder.

De reis gaat vandaag over de Margriet-route naar het zuiden. Wegnummer 181 gaat door het Nationalpark Thy. Een erg mooie gebied, heidevelden, bossen, maar ook zeer grote open duingebieden. In het Noorden ligt Hanstholm, daar boodschappen gedaan en de vuurtoren beklommen. Mooi overzicht over de omgeving, maar het weer zit niet helemaal mee vandaag. Het is nog droog, maar erg somber. Vanaf Hanstholm over de 181 naar Thyborøn, het laatse stukje met de veerboot. De weg verder naar het zuiden ligt op smalle stroken duingebied met aan de westzijde de zee en aan de oostzijde een aantal fjorden. Minder spectaculair als de Noorse fjorden, maar ook zeer de moeite waard.

Bij Hvide Sande een mooie camping gevonden in de duinen. Zoek maar een plekje. We hebben uitzicht op de vuurtoren, uiteraard hebben we die nog bezocht. Het was zwoegen door het mulle zand van de duinen. Na 18.00 wordt het weer slechter, af en toe een bui en de wind steekt op. Tijd om binnen de administratie te doen.

Vandaag opnieuw een camping in de duinen (Vejers strand), drie kwartier rijden naar het zuiden langs de kustweg. We zitten nu een half uurtje rijden ten noorden van Esbjerg. Wat ook hier opvalt hier in de duinen, je ziet overal Leeuweriken en Distelvlinders. De Leeuweriken zijn niet bang en lopen soms op een paar meter afstand van de bus in het gras te zoeken naar eten.

Vanmorgen eerst een wandeling langs het strand en de vuurtoren van Lyngvig beklommen. Na de middag vertrokken naar het zuiden, opnieuw de 181 en nu richting Varde. Bij Varde naar de kust, naar camping Vejers Strand. Later in de middag opnieuw een duin/strandwandeling en in het dorpje Vejers een pilsje op het terras.

Onbijt op het strand van Vejers. Vervolgens door naar Blavand, 10 Km naar het zuiden. Daar de vuurtoren beklommen en een strandwandeling gemaakt. Wandelen aan zee verveelt nooit!

Na Blavand stond Ribe op het programma, het oudste stadje van Skandinavie. Ongeveer een uurtje rijden naar het zuiden. Onderweg gestopt bij de beeldengroep Mennesket ved havet in Esbjerg. De derde keer dat we daar langs kwamen, maar het blijft een imposant gezicht die vier zittende torenhoge mannen die uitkijken op de zee. Foto’s gemaakt (we zijn net Japanners), koffie en gegeten van ons noodrantsoen.

In Ribe een uurtje rondgewandeld en een 0.0 op een terrasje. Erg leuk stadje, een uur is eigelijk tekort. Fotogeniek, ook van een afstand, de torens steken boven de rode daken van de huisjes uit. We komen hier zeker nog een keer terug.

Zin in een lange rit hadden we vandaag niet, dus een camping in de buurt gezocht van Ribe in het plaatsje Ballum. `s Avonds nog een wandeling naar het wad (Vadehavet), omdat het een hele mooie zonsondergang dreigde te worden, bij terugkomst bij de bus, alsnog de fotospullen in de rugzak en nog een keer naar het het wad (nu op de fiets).